Uitslag van de FietsBridgeDrive
de winnaars van deze geslaagde dag zijn Daniëlle Valentin & Gerhard Boutsema
In de bijlage vindt u de uitslag van deze fantastisch leuke dag. Danielle en Gerhard, van harte gefeliciteerd.
De jaarlijkse FietsBridgeDrive
Zaterdag 2 augustus dit jaar. De week ervoor ontdekte ik dat die datum wel vaak was langsgekomen voor website en nieuwsbrief, maar niet in mijn agenda stond. En er dus een dubbele afspraak stond voor die dag. Stom, stom…..maar de FietsBridgeDrive wil ik niet missen. Vroeger zou ik daarvan wakker hebben gelegen en mezelf veel verwijten hebben gemaakt, nu vind ik het vervelend, maar een kwestie van jammer, maar helaas.
De weersvoorspellingen voor zaterdag voorspellen weinig goeds. Ga ik toch aangeven dat ik met de auto ga ….nee, gewoon fietsen, je smelt niet van een paar druppels. Maar vrijdagochtend komt de regen met bakken uit de hemel en ik ga toch twijfelen aan dat fietsen. Nog maar eens op buienradar kijken….zucht…..dat wordt een natte tocht vrees ik. Een plastic AH tas gevuld met een handdoek om me eventueel droog te maken en een kam. Die kam is voor mijn haardos, want sinds kort bezit ik zo’n omgekeerde zeef voor op m’n hoofd……ja, een echte fietshelm. Een onding voor iemand die altijd een clip op haar achterhoofd draagt om het haar bijeen te houden. Maar nu ik eindelijk zo’n onelegant geval heb gekocht, moet ik hem ook dragen van mezelf. Veiligheid voor alles. En in de populatie voor de FietsBridgeDrive zal ik vast niet opvallen. Nou, dat viel tegen ….het aantal fietshelmen was beperkt, erg beperkt.
Zaterdagochtend droog, wat een fijne start. Maar toch die plastic tas met regencape, handdoek en kam in mijn fietstas gedaan. Op het laatste moment ook een tube zonnebrandcrème, je weet maar nooit. Die crème had ik niet nodig, maar een zonnebril was wel fijn geweest. Helaas had ik die thuis laten liggen.
Bij de start in De Ontmoeting bleken we met 70 paren te zijn, dus 140 enthousiaste bridgers. Allemaal vol goede moed en het gekwek was enorm. Tot Frank onze voorzitter het woord nam. Na zijn praatje kwam Tonny aan het woord met de regels en ze stelde de 5 teamleiders aan ons voor. ‘Follow the leader’ en alles komt goed. En zo ging het ook.
Onze groep ging als eerste naar De Lachende Vis. Met een omweg en zonder regen kwamen we daar aan en konden we onze eerste potjes bridge spelen. Alles was aanwezig en we konden snel starten. Even wennen aan de kastjes, maar ook dat kwam goed. De volgende locatie was De Ontmoeting, dus gingen we weer terug naar de plek waar we vandaan waren gekomen. Zoiets als heen-en-weer. De gastvrouwen zorgden voor een lekkere kop koffie en de 5 potjes bridge werden ook daar vlot gespeeld. Op naar MariaOord, onze volgende bestemming. En onderweg voelden we de eerste regendruppels. We maakten met z’n allen een stop zodat er regenjassen konden worden aangetrokken. En toen we, met jassen aan, weer verder gingen fietsen, was de regen voorbij. Die paar druppels bleken ook de enige nattigheid te zijn voor deze dag, het weer was ons goedgezind.
Iedereen heeft vast wel eens zo’n groep senioren op de fiets voorbij zien komen. Nu ben ik niet zo’n fietser en zeker niet in een groep, dus echt op m’n gemak voelde ik me niet onderweg. We kwamen natuurlijk van alles tegen. Hijgende mannen op racefietsen die geen bel hebben en dan onverwachts langs je zoeven, mensen met honden aan lange lijnen die je moet zien te ontwijken, auto’s die toch echt langs die groep fietsers willen. Als er zo’n ‘gevaar’ in beeld kwam, riepen we om het hardst om elkaar voor dat ‘gevaar’ te waarschuwen. Sommigen begonnen al te roepen als het ‘gevaar’ nog ver weg was. Enfin, met die fietshelm op m’n hoofd en in zo’n groep, moet ik moeite doen om niet om mezelf te lachen. Is zo echt niet mijn ding. En toch heb ik enorm genoten.
De lunch bij MariaOord was prima, we konden kiezen en als je energie verbruikt met fietsen, gun je jezelf toch die kroket met frites. Lekker hoor. Onze teamleider regelde prima dat we per tafel bestelden en aten en zo kostte de lunch niet al te veel tijd. En bleef er tijd voldoende over om rustig de 5 potjes bridge af te werken. Vanaf MariaOord fietsten we naar eetcafé D’n Hoek in de Kruisstraat. Ook met een omweg, dus ik kwam weer op plekken waar ik nog nooit was geweest. Van D’n Hoek ging de dag verder bij De Blauwe Sluis. Soms had ik geen idee waar we waren, maar dit was een verrassend bekende weg waar ik regelmatig loop. Als bewoner van De Groote Wielen is een ommetje rond de plas altijd leuk.
En toen weer terug naar De Ontmoeting. Het was ondertussen al vijf uur en dat wijntje lonkte. Mijn bridgemaatje en ikzelf waren best tevreden over ons bridgespel. Helaas bleek dat we het toch niet echt goed hadden gedaan, we eindigden in de onderste regionen. Niet getreurd, de gezelligheid maakte veel goed. En voor de zoveelste keer spraken we af om wat vaker met elkaar het bridgen door te spreken. Want dat bieden…oh, oh, oh echt lastig. En zeer noodzakelijk om elkaars bedoelingen dan te begrijpen.
Nu eerst wat vakantie houden en nagenieten van deze leuke dag. Bij HEVO boffen we met een Clementine en een Tonny die dit nu al voor de 9e keer hebben georganiseerd. Een van de grootste activiteiten binnen HEVO, maar tiptop georganiseerd. Ik snap best wel dat onze vereniging de groei bijna niet bij kan houden. De grootste, maar zeker de leukste seniorenvereniging. Ik kijk al uit naar volgend jaar (maar of ik dan weer op de fiets ga, weet ik nog niet).
